Διαβάστε το άρθρο μου στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας "ΦΩΝΗ της Ροδόπης"



Γιατί να μαζεύουν σκόνη τα βιβλία σας σε κάποιο ράφι αντί να είναι ελεύθερα, να κυκλοφορούν, να ταξιδεύουν και να διαβάζονται από όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα γίνεται; Το Bookcrossing δίνει την δυνατότητα σε αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν μια Βιβλιοθήκη χωρίς σύνορα να χαίρονται την χαρά της ανάγνωσης ενός βιβλίου ανταλλάσοντας παράλληλα τις απόψεις και τα συναισθήματά τους!
Σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης γύρω από το Bookcrossing ως μια επιλογή που μπορούμε να κάνουμε ως πολίτες του παγκοσμιοποιημένου χωριού μας 2 (δυο) από τα μέλη του Ελληνικού Δικτύου Bookcrossing δέχτηκαν να απαντήσουν στις παρακάτω ερωτήσεις ευελπιστώντας ότι η παρέα θα μεγαλώσει όπως και ο αριθμός των βιβλίων που ταξιδεύουν και διαβάζονται από χιλιάδες άτομα!
Τους ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και το πραγματικό ενδιαφέρον τους και τους εύχομαι «Πολλές απελευθερώσεις!». 

Η.Λ.: Πως θα περιγράφατε με λίγα λόγια το Bookcrossing και τι ακριβώς σημαίνει για εσάς;

StrangeEmily: Το bookcrossing είναι ένας τρόπος να αφήνεις ελεύθερα τα βιβλία που δεν θέλεις πια να έχεις, ώστε να έχει κάποιος άλλος την ευκαιρία να τα διαβάσει και να μποιραστεί τις εντυπώσεις του μαζί σου μέσω διαδικτύου. Επίσης είναι η χαρά του να βρίσκεις βιβλία που αντίστοιχα κάποιος άλλος έχει αφήσει ελεύθερα, κάτι που μοιάζει σαν παιχνίδι. Τέλος είναι ένας τρόπος να γνωρίσεις ανθρώπους μου μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον για το διάβασμα με σένα. 
  Η χαρά του παιχνιδιού για μένα συνδυάζεται με το άνοιγμα των οριζόντων μου και με την αίσθηση πως ο κόσμος είναι μια απέραντη δημόσια βιβλιοθήκη. Μετά από 4 χρόνια που είμαι bookcrosser τα περισσότερα βιβλία που «έχω» δεν μου ανήκουν. Περιμένουν να τα διαβάσω για να τα απελευθερώσω. Επίσης μπορώ εύκολα να βρω, μέσω της κοινότητας του bookcrossing βιβλία που με ενδιαφέρουν. Ο κόσμος μικραίνει γιατί έρχομαι σε επαφή με bookcrossers από όλο τον κόσμο με κοινό ενδιαφέρον το βιβλίο. Αλλά στη χώρα μου το bookcrossing σημαίνει πολλές φιλίες, πολλές όμορφες σχέσεις, και για μένα έναν από τους καλύτερους τρόπους να περάσω τον ελεύθερο χρόνο μου.
panost: Ανταλλαγή ιδεών και βιβλίων, νέες παρέες, νέες σκέψεις, περιπέτεια, άγνωστο, μυστήριο, ταξίδι… 
  
Η.Λ.: Η επαφή σας με την παρέα του Bookcrossing και με τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής κοινότητας πως προέκυψε; 
  
StrangeEmily: Λίγες μέρες μετά την εγγραφή μου στο site του bookcrossing είδα ότι υπάρχει ελληνικό forum και έτυχε να διαβάσω ανακοίνωση για επερχόμενη συνάντηση στο κέντρο της Αθήνας, στην Cafeina. Είχα απορίες για τη διαδικασία αλλά και περιέργεια να γνωρίσω αυτούς τους ανθρώπους, οπότε πήρα δύο βιβλία και πήγα.
 panost: Μέσω άρθρου για την ελληνική κοινότητα. Τους γνώρισα, με κάποιους κόλλησα, αλλά μιλώ με όλους. 

Η.Λ.: Γιατί να συμμετέχει κάποιος στο εγχείρημά αυτό; 
  
StrangeEmily: Α. Αφήνοντας ελεύθερο ένα βιβλίο, όταν αυτό «πιαστεί» και κάποιος άλλος γράψει τις εντυπώσεις του, η χαρά είναι διπλή: από τη μία είναι η συμμετοχή σε ένα παιχνίδι, κάτι σαν κυνήγι θησαυρού και από την άλλη είναι η χαρά να μοιράζεσαι κάτι που διάβασες με κάποιον άλλον, άγνωστο, ο οποίος γράφει την άποψή του γι’ αυτό.
Β. Η άποψη του άλλου μπορεί να είναι σύμφωνη με τη δική σου, αδιάφορη, ή (κάτι που το κάνει πολύ ενδιαφέρον) πολύ διαφορετική. Διαβάζοντας απόψεις άλλων για βιβλία που έχω διαβάσει με έκανε συχνά να θέλω να ξαναδιαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο.
Γ. Οι παραπάνω απόψεις, δεν είναι «κριτικές» επαγγελματικές, είναι σκέψεις συχνά συναισθηματικές ανθρώπων που πιάνουν στα χέρια τους και διαβάζουν. Είναι περισσότερες οι πιθανότητες όμως να διαβάσεις μια αμερόληπτη κρίση για ένα βιβλίο από κάποιον που δεν έχει τίποτα να κερδίσει γράφοντας ανώνυμα την άποψή του.
Δ. Αν κάποιος επιδιώξει την επικοινωνία μέσω των συναντήσεων, έχει να κερδίσει περισσότερα: Με τους ανθρώπους που γνωρίζει κανείς στο bookcrossing, ανοίγουν καταρχήν νέοι ορίζοντες όσον αφορά τις επιλογές ανάγνωσης: Μαθαίνει κανείς συγγραφείς που ποτέ δεν είχε ακούσει το όνομά τους ή που μπορεί να είναι αρνητικά διατεθειμένος και να μην τους έχει διαβάσει. 
Ε. Συχνά πέφτουν στα χέρια σου βιβλία από παλαιότερες εκδόσεις ή συγγραφείς που «δεν φοριούνται» πια στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων.
Στ. Η άλλη πλευρά της γνωριμίας με άλλα μέλη είναι καθαρά κοινωνική και προσωπική. Μετά τις σπουδές και την εύρεση εργασίας ο κύκλος –φιλικός και κοινωνικός- ενός ανθρώπου συνήθως «κλείνει» και περιορίζεται στις εργασιακές φιλίες και στις παλιές φιλίες. Τείνουμε να μην κάνουμε παρέα με ανθρώπους πολύ μικρότερους ή πολύ μεγαλύτερούς μας. Στο bookcrossing γνώρισα και συναναστράφηκα για πρώτη φορά ενδιαφέροντες ανθρώπους από 18 ως 68 χρονών που δεν είναι συγγενείς μου και που μοιράζονται την αγάπη μου για τα βιβλία. Νέες φιλίες και σχέσεις χτίστηκαν που τώρα, μετά από 4 χρόνια, δεν θεωρώ πια επιφανειακές γνωριμίες. 
panost: Για να μοιραστεί τα βιβλία του, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, για να προτείνει κάτι που η κοινότητα δεν γνώριζε, για να κάνει νέες παρέες, για να μάθει νέες ιδέες. 

Η.Λ.: Δηλαδή, αν θέλει κάποιος να συμμετέχει τι ακριβώς θα πρέπει να κάνει; 
  
StrangeEmily: Δεν είναι πολλές οι απαιτήσεις ενός τέτοιου hobby. Αρχικά μπορεί και να μη γραφτεί στο site αλλά να πάρει κάποιο βιβλίο –είτε από κάποια ζώνη του bookcrossing είτε σε συνάντηση είτε τυχαία- και να γράψει τις εντυπώσεις του γι’ αυτό και μετά να το αφήσει πάλι ελεύθερο. Αν θέλει όμως να εγγράψει διά του βιβλία και να τα απελευθερώσει θα πρέπει να ραφτεί στο site , το οποίο ούτως ή άλως είναι δωρεάν (προς το παρόν τουλάχιστον). Έτσι θα μπορεί να λαμβάνει μέσω email ειδοποιήσεις και να διαβάζει τις κριτικές για όσα βιβλία έχει απελευθερώσει ο ίδιος αλλά και για βιβλία άλλων τα οποία ο ίδιος έχει διαβάσει κάποια στιγμή και που τώρα αλλάζουν χέρια.
panost: Να γίνει μέλος στο www.bookcrossing.com, όπου θα αναγράψει ένα ψευδώνυμο που τον εκφράζει και το e-mail του για να τον ειδοποιούμε για τις συναντήσεις μας και για τις εκπλήξεις μας (το e-mail δεν δημοσιοποιείται) 

Η.Λ.: Τι θα συμβουλεύατε κάποιον που ενδιαφέρεται και θέλει να συμμετέχει ενεργά; 
  
StrangeEmily: Να έρθει σε κάποια συνάντηση και να μπαίνει τακτικά στο forum της ελληνικής κοινότητας γιατί θα βρει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα να κάνει και να συμμετέχει εκεί (π.χ. release challenges, bookrings, διαγωνισμούς, events κ.α.). Θαμπορούσε όμως κανείς να συνεχίσει χωρίς να «κοινωνικοποιηθεί», απλά απελευθερώνοντας βιβλία και κυνηγώντας βιβλία που άλλοι απελευθερώνουν στην περιοχή που ζει και κινείται. Καλό θα είναι σε αυτή την περίπτωση να έχει ενεργοποιήσει μέσα στο site πολλές περιοχές για τις οποίες θα ήθελε να δέχεται ειδοποιήσεις ότι πρόκειται να απελευθερωθούν βιβλία.
panost: Να μη χάνει τις συναντήσεις μας, να συμμετέχει στο forum μας, να ανταλλάσει και να απελευθερώνει βιβλία που του αρέσουν και θέλει να τα γνωρίσει κι άλλος κόσμος. 

Η.Λ.: Στην σημερινή πραγματικότητα, ειδικά στην ελληνική, οι κοινωνικές συνθήκες ωθούν το άτομο στην ανάπτυξη μιας εγωκεντρικής αντίληψης και θεώρησης των πραγμάτων. Κατά πόσο θα μπορούσε η ιδέα του Bookcrossing να ανθήσει σε ένα  τέτοιο περιβάλλον; 
  
StrangeEmily: Η ιδέα της συμμετοχής σε κάτι που απαιτεί άρνηση, εν μέρει, της ιδιοκτησίας, από μόνο του οδηγεί σε μια νέα οπτική. Όπως είπα και παραπάνω, όταν κανείς συμμετέχει ενεργά στο bookcrossing, παύει πια να είναι «κάτοχος» πολλών βιβλίων, είναι όμως μέτοχος σε μια παγκόσμια βιβλιοθήκη και μαθαίνει να δέχεται και να δίνει, να ανταλλάσει αλλά και να προσφέρει. Ξανά η αίσθηση της συμμετοχής σε ένα παιχνίδι, καθώς και η επιθυμία να βρει κανείς ανθρώπους που να μοιράζονται τα ενδιαφέροντά του, είναι ισχυρό κίνητρο ακόμα και γι’ αυτούς που βλέπουν τα πράγματα πιο στενά. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθένα αν και κατά πόσο θα συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία, καθώς το bookcrossing δεν έχει σε καμιά περίπτωση υποχρεωτικό ή περιοριστικό χαρακτήρα. 
panost: Η ιδέα αυτή ανατρέπει την εγωκεντρική αντίληψη. Γίνεσαι μέλος παρέας, κοινωνός νέων ιδεών αντιλήψεων και βιβλίων. Αλλάζεις μέσα από την επαφή με τους ανθρώπους, βρίσκεις νέα ενδιαφέροντα βιβλία και χόμπι κλπ κλπ. 

Η.Λ.: Πως θα χαρακτηρίζατε την κατάσταση στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές κυρίως χώρες; 
  
StrangeEmily: Το bookcrossing στην Ελλάδα ανθεί και σταδιακά αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, από άποψη αριθμού μελών είναι η εικοστή χώρα με πάνω από 4000 μέλη. Σε σχέση με τις βόρειοευρωπαϊκές χώρες ο μέσος όρος ηλικίας των bookcrossers είναι αισθητά μικρότερος. Η αίσθηση της «παρέας» ίσως είναι εδώ εντονότερη, ίσως και όχι. Πάντως παρατήρησα ότι η διοργάνωση συνεδρίων, κάτι που πήραμε από το εξωτερικό, εδώ έχει αποκτήσει σημαντικές διαστάσεις και τα μέλη το παίρνουν πολύ σοβαρά και ίσως γίνεται με μεγαλύτερη προσήλωση από ό,τι σε χώρες με μεγαλύτερους αριθμούς συμμετεχόντων. 
panost: Αρκετά καλή. Δεν υπάρχει τεράστιος αριθμός ενεργών μελών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολλά άτομα αλλά πρέπει να κινητοποιηθεί και η επαρχία. Σε γενικές γραμμές έχει διαφημιστεί και διαδοθεί αλλά θέλει κι άλλη προσπάθεια.  

Η.Λ.: Ποιο είναι το μήνυμά σας σε αυτούς που αντιμετωπίζουν με καχυποψία το Bookcrossing; 
  
StrangeEmily: Μπορούν να δοκιμάσουν, έτσι κι αλλιώς δεν κοστίζει τίποτα, ούτε κάποιο από τα μέλη θα ζητήσει ποτέ χρήματα για οποιαδήποτε συμμετοχή. 
Αν η καχυποψία προέρχεται από κάποιον που είναι συγγραφέας ή έχει βιβλιοπωλείο, από φόβο ότι με το bookcrossing μειώνονται οι πωλήσεις των βιβλίων, θα πω ότι μάλλον το αντίθετο συμβαίνει: όταν διευρύνεται το αναγνωστικό κοινό, μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να διευρυνθεί και η ζήτηση του βιβλίου. 
panost: Ελάτε να μας γνωρίσετε!