6ο Φεστιβάλ COSMOPOLIS, 6η φορά που μάθαμε πράγματα για τον πολιτισμό, την τέχνη, την μουσική, την κουλτούρα χωρών και την μοναδικότητα των ανθρώπων.
Κάθε φορά που ένα φεστιβάλ αρχίζει έχεις να μάθεις πράγματα, να δεις, να ακούσεις, να γευτείς… Στο COSMOPOLIS όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά : γίνεσαι ξανά μαθητής και παρακολουθείς μαθήματα για πέντε μέρες τα οποία δεν είναι απλά μαθήματα – είναι η ίδια η ζωή σε διαφορετικές όψεις της. Δάσκαλοί σου οι ίδιοι οι άνθρωποι που διανύοντας τόσα χιλιόμετρα ήρθαν με την πιο καλή διάθεση για να σε διδάξουν το πόσο διαφορετικοί αλλά και παράλληλα το πόσο ίδιοι είναι με εσένα. Τα βιβλία είναι οι ήχοι και τα μολύβια σου τα βήματα των χορών που σου αποκαλύπτουν αυτοί οι μακρινοί δάσκαλοι. Οι αίθουσες των δασκάλων αυτών είναι τα περίπτερα των χωρών όπου με τόση χαρά σε περιμένουν για να σε ταξιδέψουν στον δικό τους μοναδικό πολιτισμό.

Το COSMOPOLIS δεν είναι ένα απλό φεστιβάλ, είναι μια απτή απόδειξη ότι όλοι οι άνθρωποι μαζί απ’ όπου κι αν προέρχονται είναι σε θέση και μπορούν να ζήσουν ειρηνικά. Δεν είναι ανταγωνιστές και δεν προσπαθούν να σου αποδείξουν ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι, γιατί πολύ απλά στην ανταλλαγή ιδεών, ήχων, μουσικών, χορών, πολιτισμών δεν έχουν θέση ούτε οι διακρίσεις αλλά και ούτε οι φιλονικίες για το ποιος είναι ο καλύτερος. Δεν υπάρχει καλύτερος ! Όλοι έχουν έναν πολιτισμό, μια γλώσσα, μια κουλτούρα και κανείς δεν είναι σε θέση να κρίνει ποιος είναι ο καλύτερος ! Άλλωστε από τον ορισμό του Κοσμόπολις φαίνεται ξεκάθαρα : «φιλοσοφικό, πολιτικό όραμα που κυριάρχησε τον 4ο π.Χ. αιώνα στους Μακεδόνες βασιλείς, όταν είχε εδραιωθεί η αίσθηση ότι η πολιτισμική συνάφεια ξεπερνούσε τα όρια που έθεταν οι γενεαλογικές σχέσεις και τα κρατικά σύνορα. Το αίτημα για υπέρβαση των ασφυκτικών τοπικών ορίων, για μια έκρηξη των ανταλλαγών και της επικοινωνίας, ώριμο πλέον έψαχνε τον ιδανικό εκφραστή του, που έμελλε να είναι ο Μεγαλέξανδρος» (πηγή: Δ.ΑΝ.Ε.Κ.).

Μέσα σ’ ένα τέτοιο λοιπόν κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού ανακαλύπτεις πολιτισμούς που μέχρι την στιγμή εκείνη σου ήταν άγνωστοι και ίσως τους αντιμετώπιζες με προκατάληψη. Να μια άλλη απόδειξη για το πόσο σημαντικά είναι τα μαθήματα που τελικά παίρνεις από αυτό το φεστιβάλ ζωής. Μαθαίνεις να σκέπτεσαι πιο αντικειμενικά, να αντιμετωπίζεις τον άλλο ως ίσο με εσένα, να αποβάλλεις τις όποιες ρατσιστικές θεωρίες έτρεφες μα πάνω απ’ όλα να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Αυτό ίσως να είναι και το μεγαλύτερο πράγμα που κερδίζεις από το σχολείο αυτό !


Ένας απλός εθελοντής του σχολείου αυτού…