Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα της Καβάλας «Χρονόμετρο» το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2005 στην στήλη «Με την ματιά ενός φοιτητή», στην οποία γράφει ο Λαμπαδαρίου Ηρακλής.


Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο όμορφη είναι η πόλη μας ; Πόσο όμορφη είναι από μόνη της, χωρίς καμιά δική μας παρέμβαση. Το σημαντικότερο επιχείρημα για την απόδειξη της παραπάνω θέσης απλό : Συνδυάζει θάλασσα και βουνό, περιπάτους στην φύση και βραδινή διασκέδαση, στιγμές ξεκούρασης και απόλυτης ευτυχίας ανάμεσα σε φιλικούς ανθρώπους, πρόθυμους να σε βοηθήσουν. Για τον λόγο αυτό, θεωρώ πως μια τέτοια πόλη όπως η Καβάλα οφείλει να γίνει μια πόλη-πρότυπο για την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και γιατί όχι της Ελλάδας ! Από το σημερινό λοιπόν Σάββατο, θα χρησιμοποιήσω την στήλη αυτή για να σας αναπτύξω κάποιες προτάσεις σχετικά με το πώς θα φτάσει η πόλη μας στο στάδιο της πλήρους ακμής της.
Αρχικά, θέλοντας να δώσω το βάρος στους νέους της πόλης μας, αφού αυτοί αποτελούν το μέλλον της ίδιας της πόλης, θα ξεκινήσω με την πρόταση περί βιβλιοθήκης. Προτείνω λοιπόν η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας να είναι ανοικτή και το Σάββατο, ώστε να μπορούν να την επισκέπτονται οι νέοι που θέλουν να περάσουν δημιουργικά και εποικοδομητικά τον ελεύθερό τους χρόνο. Η πλούσια βιβλιοθήκη της πόλης μπορεί να αποτελέσει τον χώρο όλων εκείνων των νέων που ψάχνουν για κάτι διαφορετικό από τα καθιερωμένα και τα συνηθισμένα. Μάλιστα με την δημιουργία ενός είδους κοινότητας στα πλαίσια της βιβλιοθήκης, οι νέοι μπορούν να καλούν τον αγαπημένο τους συγγραφέα για να τους μιλήσει για το βιβλίο ή τα βιβλία που έχει γράψει, να καλούν ανθρώπους ειδικούς σε κάποιους τομείς, όπως για παράδειγμα ψυχολόγους, σεξολόγους, εκπαιδευτικούς για να θέτουν τις απορίες και τα ερωτήματά τους, αναπτύσσοντας ένα διάλογο για τα θέματα που τους αφορούν. Επίσης μέσα από την κοινότητα αυτή να τους δίνετε η δυνατότητα να μάθουν και να παίξουν σκάκι, ακονίζοντας έτσι την κριτική τους ικανότητα και γενικότερα το μυαλό. Ακόμη, εφόσον θέλουν και οι ίδιοι οι νέοι, θα μπορούν να συζητάνε μεταξύ τους για θέματα που τους αφορούν, σχολιάζοντας, εξηγώντας και τεκμηριώνοντας ό,τι σκέφτονται.
Τέλος, θεωρώ ότι είναι κρίμα να έχουμε μια τόσο αξιόλογη Δημοτική Βιβλιοθήκη με τόσο ωραίους και περιποιημένους χώρους και να την αφήνουμε ανεκμετάλλευτη, ενώ θα μπορούσαμε να την αξιοποιήσουμε εύκολα και απλά.